DISEINUA

Amaierako arteak eta inprimategirako artxiboak nola prestatu

DISEINUA

Amaierako arteak eta inprimategirako artxiboak nola prestatu

DISEINUA

Amaierako arteak eta inprimategirako artxiboak nola prestatu

V1, V2, V3, V4… Horrela VF arte. OK-a jasotzen dugunean, orduan zer?

1. Artxiboen neurriak berrestea

Urrats hori begi-bistakoa izan daiteke lehen begiratuan; izan ere, fitxategia sortu badugu, tamaina egokia izatea espero da. Hala ere, kalkuluetan ez da akatsik egon behar. Uneren batean formatua aldatu al zen prozesuan zehar? Dokumentuak neurri-unitate egokia al du? Aurreikusita zeuden neurriekin bat dator? Galdera horiek are egokiagoak bihurtzen dira baldin eta artxiboa zuk sortu ez bazenuen eta “artefinalista” rolean bazaude.

2. Dokumentuak “a sangre” prestatu

Dokumentua inprimatzeko prestatzean, garrantzitsua da kontuan hartzea paper-orrietan edo paper-biribilkietan inprimatuko dela, eta gero gillotina batekin moztuko direla. Horrek azken tamaina emango du eta inprimaketa perfektua ahalbidetuko du. Horretarako, ertzeraino iristen diren irudiak edo kolore-blokeak baldin badaude, horiek “soberan” atera beharko dira, hau da, odoluste-marjina gehigarri bat utzi beharko da (3 mm ingurukoa) ebaketan egon daitezkeen desorekak konpentsatzeko.

3. Kolore-moduak eta profilak

Egokiena da aldez aurretik inprimategiarekin egiaztatzea zein kolore-profilekin lan egiten duten, eta, ondoren, diseinua profil horretan bertan sortzea. Diseinua sortuta badugu, gure erantzukizuna izango litzateke aldaketa egitea eta beharrezko doikuntzak egitea, hala irizten badiote. Era berean, diseinua osatzen duten elementu grafiko guztiak CMYK kolore-moduan daudela ziurtatu behar dugu (Cyan, Magenta, Yellow eta Key Black), eta ez RGBn (Red, Green eta Blue).

4. Tinta planoak eta Pantoneak

Batzuetan, CMYK koloreak erabiltzeaz gain, beharrezkoa da tinta lau bat gehitzea markaren pantone espezifikoarekin. Kasu honetan, funtsezkoa da diseinu-programan Pantonearen izena behar bezala adierazi izana ziurtatzea, CMYK bihur ez dadin, eta, horrela, tinta horrentzat kanal bereizi bat sor dadin. Errore arrunt bat kolore-paleta Pantone erabiliz hautatzea da, eta horrek kolore-kanal anitzak sortzea dakar. Horrek esan nahi du azken lana CMYKen 4 kanalek osatuko dutela, kolore gehigarri horiez gain. Horrek kostu igoera nabarmena dakar, kolore gehigarri bakoitzak offset inprimatzeko xafla bat eskatzen baitu. Inprimaketa digitalaren kasuan, koloreak CMYK bihurtzea makinak egiten du, eta gure kontroletik kanpo geratzen da.

5. Irudi-bereizmen eta kalitatea

Kolore-formatu egokian daudela ziurtatzeaz gain, funtsezkoa da irudiek hizpide dugun formaturako bereizmen egokia dutela berrikustea. Horretarako, dituzten PPPak (hazbeteko puntuak) egiaztatuko ditugu. Formatu txikiko inprimaketen kasuan (flyerrak, txartelak, etab.), hurbiletik behatuko dira, eta gutxienez 300 ppp-ko bereizmena izan behar dute (hazbeteko puntuak). Beheko edozein bereizmen irudi pixelatuetan, desenfokatuetan edo lausoetan gerta daiteke. Aldiz, formatu handienen kasuan, urrutitik begiratuta, bereizmen txikiagoa erabil daiteke (100 ppp-rekin nahikoa litzateke). Horrek artxiboaren pisua gutxitzeaz gain, erabiltzaileentzat eta makinentzat erabilgarriagoa egiten du, eta bistaratze-distantziara egokitutako ikus-kalitatea ere gordetzen du.

6. Lotutako eta txertatutako edukiak

Inprimatzeko PDFa sortu aurretik, funtsezkoa da egiaztatzea ez dagoela eguneratu gabeko edo galdutako estekarik. Bestela, bereizmen txikiko bertsioa bistaratuko dugu, ertz horzdunak dituen inpresioa. Gainera, testuak trazatuta egon beharko du, forma-multzo bihurtzeko moduan. Kasu horretan, kontuan izan behar da, testu hau marraztean, ez dela erabilgarri egongo editatzeko, eta, beraz, dokumentuaren beste kopia bat trazatu gabe gordetzea gomendatzen dugu.

Diseinu grafikoko zerbitzu pertsonalizatua behar baduzu edota ideiaren bat baduzu, jarri Marmarru Studiorekin harremanetan! Zure proiektuaren errealizazioan gidatuko zaitugu, merezi duen profesionaltasunarekin landuz eta gauzatuz.

V1, V2, V3, V4… Horrela VF arte. OK-a jasotzen dugunean, orduan zer?

1. Artxiboen neurriak berrestea

Urrats hori begi-bistakoa izan daiteke lehen begiratuan; izan ere, fitxategia sortu badugu, tamaina egokia izatea espero da. Hala ere, kalkuluetan ez da akatsik egon behar. Uneren batean formatua aldatu al zen prozesuan zehar? Dokumentuak neurri-unitate egokia al du? Aurreikusita zeuden neurriekin bat dator? Galdera horiek are egokiagoak bihurtzen dira baldin eta artxiboa zuk sortu ez bazenuen eta “artefinalista” rolean bazaude.

2. Dokumentuak “a sangre” prestatu

Dokumentua inprimatzeko prestatzean, garrantzitsua da kontuan hartzea paper-orrietan edo paper-biribilkietan inprimatuko dela, eta gero gillotina batekin moztuko direla. Horrek azken tamaina emango du eta inprimaketa perfektua ahalbidetuko du. Horretarako, ertzeraino iristen diren irudiak edo kolore-blokeak baldin badaude, horiek “soberan” atera beharko dira, hau da, odoluste-marjina gehigarri bat utzi beharko da (3 mm ingurukoa) ebaketan egon daitezkeen desorekak konpentsatzeko.

3. Kolore-moduak eta profilak

Egokiena da aldez aurretik inprimategiarekin egiaztatzea zein kolore-profilekin lan egiten duten, eta, ondoren, diseinua profil horretan bertan sortzea. Diseinua sortuta badugu, gure erantzukizuna izango litzateke aldaketa egitea eta beharrezko doikuntzak egitea, hala irizten badiote. Era berean, diseinua osatzen duten elementu grafiko guztiak CMYK kolore-moduan daudela ziurtatu behar dugu (Cyan, Magenta, Yellow eta Key Black), eta ez RGBn (Red, Green eta Blue).

4. Tinta planoak eta Pantoneak

Batzuetan, CMYK koloreak erabiltzeaz gain, beharrezkoa da tinta lau bat gehitzea markaren pantone espezifikoarekin. Kasu honetan, funtsezkoa da diseinu-programan Pantonearen izena behar bezala adierazi izana ziurtatzea, CMYK bihur ez dadin, eta, horrela, tinta horrentzat kanal bereizi bat sor dadin. Errore arrunt bat kolore-paleta Pantone erabiliz hautatzea da, eta horrek kolore-kanal anitzak sortzea dakar. Horrek esan nahi du azken lana CMYKen 4 kanalek osatuko dutela, kolore gehigarri horiez gain. Horrek kostu igoera nabarmena dakar, kolore gehigarri bakoitzak offset inprimatzeko xafla bat eskatzen baitu. Inprimaketa digitalaren kasuan, koloreak CMYK bihurtzea makinak egiten du, eta gure kontroletik kanpo geratzen da.

5. Irudi-bereizmen eta kalitatea

Kolore-formatu egokian daudela ziurtatzeaz gain, funtsezkoa da irudiek hizpide dugun formaturako bereizmen egokia dutela berrikustea. Horretarako, dituzten PPPak (hazbeteko puntuak) egiaztatuko ditugu. Formatu txikiko inprimaketen kasuan (flyerrak, txartelak, etab.), hurbiletik behatuko dira, eta gutxienez 300 ppp-ko bereizmena izan behar dute (hazbeteko puntuak). Beheko edozein bereizmen irudi pixelatuetan, desenfokatuetan edo lausoetan gerta daiteke. Aldiz, formatu handienen kasuan, urrutitik begiratuta, bereizmen txikiagoa erabil daiteke (100 ppp-rekin nahikoa litzateke). Horrek artxiboaren pisua gutxitzeaz gain, erabiltzaileentzat eta makinentzat erabilgarriagoa egiten du, eta bistaratze-distantziara egokitutako ikus-kalitatea ere gordetzen du.

6. Lotutako eta txertatutako edukiak

Inprimatzeko PDFa sortu aurretik, funtsezkoa da egiaztatzea ez dagoela eguneratu gabeko edo galdutako estekarik. Bestela, bereizmen txikiko bertsioa bistaratuko dugu, ertz horzdunak dituen inpresioa. Gainera, testuak trazatuta egon beharko du, forma-multzo bihurtzeko moduan. Kasu horretan, kontuan izan behar da, testu hau marraztean, ez dela erabilgarri egongo editatzeko, eta, beraz, dokumentuaren beste kopia bat trazatu gabe gordetzea gomendatzen dugu.

Diseinu grafikoko zerbitzu pertsonalizatua behar baduzu edota ideiaren bat baduzu, jarri Marmarru Studiorekin harremanetan! Zure proiektuaren errealizazioan gidatuko zaitugu, merezi duen profesionaltasunarekin landuz eta gauzatuz.

V1, V2, V3, V4… Horrela VF arte. OK-a jasotzen dugunean, orduan zer?

1. Artxiboen neurriak berrestea

Urrats hori begi-bistakoa izan daiteke lehen begiratuan; izan ere, fitxategia sortu badugu, tamaina egokia izatea espero da. Hala ere, kalkuluetan ez da akatsik egon behar. Uneren batean formatua aldatu al zen prozesuan zehar? Dokumentuak neurri-unitate egokia al du? Aurreikusita zeuden neurriekin bat dator? Galdera horiek are egokiagoak bihurtzen dira baldin eta artxiboa zuk sortu ez bazenuen eta “artefinalista” rolean bazaude.

2. Dokumentuak “a sangre” prestatu

Dokumentua inprimatzeko prestatzean, garrantzitsua da kontuan hartzea paper-orrietan edo paper-biribilkietan inprimatuko dela, eta gero gillotina batekin moztuko direla. Horrek azken tamaina emango du eta inprimaketa perfektua ahalbidetuko du. Horretarako, ertzeraino iristen diren irudiak edo kolore-blokeak baldin badaude, horiek “soberan” atera beharko dira, hau da, odoluste-marjina gehigarri bat utzi beharko da (3 mm ingurukoa) ebaketan egon daitezkeen desorekak konpentsatzeko.

3. Kolore-moduak eta profilak

Egokiena da aldez aurretik inprimategiarekin egiaztatzea zein kolore-profilekin lan egiten duten, eta, ondoren, diseinua profil horretan bertan sortzea. Diseinua sortuta badugu, gure erantzukizuna izango litzateke aldaketa egitea eta beharrezko doikuntzak egitea, hala irizten badiote. Era berean, diseinua osatzen duten elementu grafiko guztiak CMYK kolore-moduan daudela ziurtatu behar dugu (Cyan, Magenta, Yellow eta Key Black), eta ez RGBn (Red, Green eta Blue).

4. Tinta planoak eta Pantoneak

Batzuetan, CMYK koloreak erabiltzeaz gain, beharrezkoa da tinta lau bat gehitzea markaren pantone espezifikoarekin. Kasu honetan, funtsezkoa da diseinu-programan Pantonearen izena behar bezala adierazi izana ziurtatzea, CMYK bihur ez dadin, eta, horrela, tinta horrentzat kanal bereizi bat sor dadin. Errore arrunt bat kolore-paleta Pantone erabiliz hautatzea da, eta horrek kolore-kanal anitzak sortzea dakar. Horrek esan nahi du azken lana CMYKen 4 kanalek osatuko dutela, kolore gehigarri horiez gain. Horrek kostu igoera nabarmena dakar, kolore gehigarri bakoitzak offset inprimatzeko xafla bat eskatzen baitu. Inprimaketa digitalaren kasuan, koloreak CMYK bihurtzea makinak egiten du, eta gure kontroletik kanpo geratzen da.

5. Irudi-bereizmen eta kalitatea

Kolore-formatu egokian daudela ziurtatzeaz gain, funtsezkoa da irudiek hizpide dugun formaturako bereizmen egokia dutela berrikustea. Horretarako, dituzten PPPak (hazbeteko puntuak) egiaztatuko ditugu. Formatu txikiko inprimaketen kasuan (flyerrak, txartelak, etab.), hurbiletik behatuko dira, eta gutxienez 300 ppp-ko bereizmena izan behar dute (hazbeteko puntuak). Beheko edozein bereizmen irudi pixelatuetan, desenfokatuetan edo lausoetan gerta daiteke. Aldiz, formatu handienen kasuan, urrutitik begiratuta, bereizmen txikiagoa erabil daiteke (100 ppp-rekin nahikoa litzateke). Horrek artxiboaren pisua gutxitzeaz gain, erabiltzaileentzat eta makinentzat erabilgarriagoa egiten du, eta bistaratze-distantziara egokitutako ikus-kalitatea ere gordetzen du.

6. Lotutako eta txertatutako edukiak

Inprimatzeko PDFa sortu aurretik, funtsezkoa da egiaztatzea ez dagoela eguneratu gabeko edo galdutako estekarik. Bestela, bereizmen txikiko bertsioa bistaratuko dugu, ertz horzdunak dituen inpresioa. Gainera, testuak trazatuta egon beharko du, forma-multzo bihurtzeko moduan. Kasu horretan, kontuan izan behar da, testu hau marraztean, ez dela erabilgarri egongo editatzeko, eta, beraz, dokumentuaren beste kopia bat trazatu gabe gordetzea gomendatzen dugu.

Diseinu grafikoko zerbitzu pertsonalizatua behar baduzu edota ideiaren bat baduzu, jarri Marmarru Studiorekin harremanetan! Zure proiektuaren errealizazioan gidatuko zaitugu, merezi duen profesionaltasunarekin landuz eta gauzatuz.